Co to jest czasza satelitarna?

Czasza satelitarna – co to jest?

Jest to antena o parabolicznym kształcie, za pomocą której możliwe jest odbieranie oraz nadawanie sygnału satelitarnego. Anteny te bazują na fizycznej właściwości, kąt padania jest równy kątowi odbicia. Kształt znany z soczewki umożliwia skupienie sygnału w jednym punkcie, w którym umieszczony jest konwerter sygnału. To w bezpośredni sposób przekłada się na wielokrotne wzmocnienie sygnału. Pierwszym typem anten satelitarnych był typ paraboliczny. Czasze tego rodzaju charakteryzują się stosunkowo pokaźnymi rozmiarami. Dlatego po nim powstało wiele innych typów konstrukcji.

Typy anten satelitarnych

Paraboliczna – pierwszy typ powszechnie stosowanych anten satelitarnych. Charakteryzuje się bardzo dobrą kierunkowością, precyzyjnym ogniskiem oraz centralnym umieszczeniem konwertera. Minusem tego typu rozwiązania jest konwerter zasłaniający czaszę anteny. Powoduje to znaczącą utratę mocy anteny.

Offsetowa – konstrukcja tych anten wynika z chęci wyeliminowania wad anten parabolicznych. W tych antenach ognisko zwierciadła skierowane jest w dół. Eliminuje to problem cienia rzucanego przez konwerter. Mankamentem tego rozwiązania jest mniej precyzyjnie ustalone ognisko zwierciadła, co wpływa na pogorszenie kierunkowości. Obecnie ten typ anten satelitarnych jest dominujący, jeśli mowa o korzystanie na potrzeby gospodarstw domowych.

W układzie Cassegraina – konstrukcja tego typu anten satelitarnych opiera się na podwójnym odbiciu sygnału przez dwie czasze. Pierwszą główna, a następnie przez wypukłą w stosunku do niej czaszę wtórną. To rozwiązanie zapewnia wzmocnienie odbieranego sygnału. Minusem natomiast jest zmniejszenie kąt widzenia.

W układzie Gregory’ego – w przypadku omawianych odbiorników satelitarnych również wykorzystywane są dwie czasze: główna i wtórna. Jednak w tym przypadku czasza wtórna jest wklęsła do czaszy głównej. Oba układy można spotkać w ułożeniu offsetowym oraz centralnym.

Multifeed – typ anten umożliwiający odbieranie sygnału z kilku satelitów za jednym razem. Zasada działania opiera się na ustawieniu konwerterów na różnych pozycjach. Skutkuje to wykorzystaniem ognisk skupienia padających z części powierzchni czaszy.

Toroidalne – ten typ anteny satelitarnej umożliwia odbieranie sygnału z wielu satelitów jednocześnie. Dzieje się to za sprawą wykorzystania subleflektora. Subleflektor umożliwia ogniskowanie sygnału padającego z różnych pozycji jednocześnie nawet do 14 konwerterów.

Romboidalna – są to anteny satelitarne w kształcie rombu. Taka konstrukcja sprawia, że antena odbiera mniej zakłóceń wynikających z padania wiązek bocznych.

Materiały stosowane w czaszach anten satelitarnych

W teorii czasze anteny satelitarnej można wykonać z dowolnego materiału umożliwiającego skupienie sygnału nadawanego przez satelitę. Jednak najczęściej spotykane są czasze satelitarne:

Stalowe – do zalet tego materiału można zaliczyć jego trwałość, odporność na uszkodzenia oraz niską cenę. Natomiast wady to ciężar i podatność na korozję.

Aluminiowe – odwrotnie do stalowych są lekkie, odporne na korozję ale za to podatne na uszkodzenia i są droższe.

Tworzywa sztuczne – bardzo lekkie oraz o najlepszych parametrach. Obecnie najczęściej wykonane z epoksydu. Największą ich wadą jest wysoka cena.

Z żeliwa i stopów metali – w tym przypadku tego parametry zależne są od konkretnego wykonania. Z reguły cechują się długowiecznością.